Τελευταία ενημέρωση : 08/12/2011
Η παγκόσμια συστημική κρίση των τελευταίων χρόνων φέρνει επιτακτικά στο προσκήνιο την αναγκαιότητα διατύπωσης μιας νέας πολιτικής και οικονομικής θεώρησης ικανής να προσφέρει μια ολοκληρωμένη λύση στα συμβιωτικά, διακυβερνητικά και περιβαλλοντικά προβλήματα της ανθρωπότητας.
Στις απαρχές του 21ου αιώνα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την σημαντικότερη, μέχρι τώρα, πρόκληση της ανθρώπινης ιστορίας, την μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα το πλήθος των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων που ταλανίζουν την ανθρωπότητα τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Αυτό το νέο μοντέλο διακυβέρνησης μπορεί να αποτελέσει ταυτόχρονα και το εφαλτήριο για την πραγματοποίηση του επόμενου εξελικτικού βήματος του ανθρώπινου είδους, την αποδοχή της οικουμενικής υπόστασής του ως τον κυρίαρχο παράγοντα προσδιορισμού των δομών και των δραστηριοτήτων μιας ενιαίας «Κοινωνίας των Ανθρώπων».
Η αναγκαιότητα μιας τέτοιας μετάβασης έχει γίνει κατανοητή και υλοποιείται ήδη με αποφασιστικότητα από μια υπερεθνική ένωση συμφερόντων που ελέγχει σε μεγάλο βαθμό τις παγκόσμιες οικονομικές δραστηριότητες και επιχειρεί να προσδιορίσει και εν συνεχεία να αξιοποιήσει τις διαδικασίες οικονομικής ολοκλήρωσης προς όφελός της.
Σε αντιδιαστολή με την οικονομική ολοκλήρωση, το εγχείρημα μιας κοινωνικής ολοκλήρωσης αντιμετωπίζεται μάλλον αμήχανα αλλά και απρόθυμα από τις πολιτικές ηγεσίες των κρατών, που, ενώ διαπιστώνουν την επερχόμενη μεταβολή του οικονομικού και διακυβερνητικού συστήματος, δεν δείχνουν έτοιμες να προσαρμόσουν ανάλογα τις πολιτικές τους, επιδεικνύοντας μια αδικαιολόγητη «αδυναμία» διατύπωσης μιας αποτελεσματικής εναλλακτικής πρότασης.
Η αδυναμία διατύπωσης των απαραίτητων πολιτικών για τον έλεγχο και την διαχείριση της επερχόμενης οικονομικής ολοκλήρωσης προς όφελος της ανθρωπότητας δημιουργεί μια διαρκώς ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι πιθανότητες έκφρασης αυτής της κοινωνικής δυσαρέσκειας με βίαιο τρόπο ενισχύονται καθημερινά από την γενικότερη υποβάθμιση της ποιότητας διαβίωσης όλο και μεγαλύτερων πληθυσμιακών ομάδων σε κάθε περιοχή του πλανήτη. Υποβάθμιση που προέρχεται από τις ήδη δρομολογημένες διαδικασίες μιας κοινωνικά ανεξέλεγκτης οικονομικής ολοκλήρωσης ικανής να προκαλέσει μεγάλης κλίμακας κοινωνικές συγκρούσεις με καταστροφικά αποτελέσματα για την συνολική υπόσταση της ανθρωπότητας.
Η ανθρωπότητα καλείται άμεσα να επιλύσει τρία επιτακτικά προβλήματα, τον περιορισμό των κοινωνικών ανισοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο, την αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον και την διαμόρφωση ενός νέου συστήματος διακυβέρνησης ικανού να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα και το μέγεθος των προβλημάτων που παράγουν οι σύγχρονες κοινωνίες. Ένα τέτοιο σύστημα διακυβέρνησης μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την υιοθέτηση μιας εντελώς διαφορετικής πολιτικής και οικονομικής θεώρησης απαλλαγμένης από τις αδυναμίες και τα λάθη του παρόντος και ικανής να χαράξει μια νέα πορεία προς το μέλλον.
Επόμενη ανάρτηση