Διαχείριση αγαθών ή στρατηγικό όπλο ;
Η οικονομία καθορίζει τις διαδικασίες που εφαρμόζει η ανθρωπότητα για να διαχειρίζεται την παραγωγή των αγαθών που απαιτούνται για την ικανοποίηση των αναγκών της. Ο έλεγχος της παραγωγής και διανομής αυτών των αγαθών αποτελεί ταυτόχρονα το υπέρτατο στρατηγικό όπλο στα χέρια όσων αποσκοπούν στον έλεγχο των κοινωνικών συμπεριφορών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η εξυπηρέτηση του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, έχει αναγορευθεί στο σημαντικότερο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν τόσο οι κυβερνήσεις, όσο και οι κοινωνίες των αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη, στην σκιά μιας συστημικής κρίσης που εδώ και τέσσερα χρόνια μαστίζει την παγκόσμια οικονομία.
Η πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών δεν είναι διαχρονικά ομοιόμορφη, όπως δεν είναι ομοιόμορφη η δημοσιονομική και η γενικότερη οικονομική πολιτική που εφάρμοσε το καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα που βασικά άσκησαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση και μετά. Έχουμε περιόδους άμβλυνσης δημοσιονομικών ανισορροπιών (1986-87, 1994-2003) αλλά και περιόδους που διαμορφώνονται εκρηκτικές καταστάσεις (1988-89, 2008-09). Πάντως, ένα διαχρονικό στοιχείο της συνολικής εικόνας είναι η υστέρηση των εσόδων κατά 5% του ΑΕΠ, κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με τις δημόσιες δαπάνες.
Η μετατροπή της οικονομίας σε στρατηγικό όπλο επιβολής των σχεδίων γεωπολιτικής επικυριαρχίας των ισχυρών του πλανήτη αποτελεί ένα ακόμη μελανό σημείο στην ιστορία της ανθρωπότητας, περισσότερο επικίνδυνο και απάνθρωπο από την χρήση της πυρηνικής ενέργειας για στρατιωτικούς σκοπούς η οποία προσδιόρισε τις στρατηγικές αντιπαραθέσεις μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Η επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος του πλανήτη από μη αναστρέψιμους μετασχηματισμούς που προκαλούνται από ανθρώπινες δραστηριότητες έχει επιταχυνθεί δραματικά τα τελευταία εκατό χρόνια εξ αιτίας της αλόγιστης ανάπτυξης και του υπερκαταναλωτισμού.
Ο έλεγχος και η κατοχή ενός μεγάλου τμήματος του παγκόσμια παραγόμενου πλούτου από ένα μικρό αριθμό ανθρώπων αποτελεί σήμερα μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ανθρωπότητας. Οι κοινωνικές ανισορροπίες που δημιουργούνται από το γεγονός αυτό μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις αντίστοιχες πριν από την έναρξη του 2ου παγκόσμιου πόλεμου.
Η υπηρέτηση των εθνικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της Ευρωζώνης έχει μετατρέψει το ζήτημα του Ελληνικού χρέους, από ένα καθαρά οικονομικό πρόβλημα σε ένα μείζον ζήτημα πολιτικής επικυριαρχίας.
Σαν πολίτης που ενδιαφέρεται για τα όσα συμβαίνουν γύρω του, και αποποιούμενος οποιαδήποτε υποψία «αυθεντίας», θα ήθελα να διατυπώσω ορισμένες απορίες μου.
Πάνε σχεδόν σαράντα χρόνια από τότε που ο Διονύσης έγραψε τους παραπάνω στίχους βασισμένος σ’ ένα τραγούδι του Bob Dylan, και είναι μέρες τώρα που τους τραγουδάω σιωπηρά, καθότι φάλτσος, βλέποντας ακούγοντας και διαβάζοντας ειδήσεις.