Μια «εξωφρενική» λύση

Τελευταία ενημέρωση : 22/10/2011

Η υπηρέτηση των εθνικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της Ευρωζώνης έχει μετατρέψει το ζήτημα του Ελληνικού χρέους, από ένα καθαρά οικονομικό πρόβλημα σε ένα μείζον ζήτημα πολιτικής επικυριαρχίας.

Η διαπίστωση αυτή προσδιορίζει την πραγματική φύση του «Ελληνικού ζητήματος», όπως το βιώνουμε σήμερα.

Η επιβολή παράλογων και μη αποτελεσματικών μέτρων μόνο και μόνο για την τιμωρία της «οικονομικής αυθαιρεσίας» των Ελληνικών κυβερνήσεων, τον παραδειγματισμό των κυβερνήσεων των Ευρωπαϊκών χωρών που βρίσκονται σε ανάλογη θέση και την επιβολή της Γερμανικής επικυριαρχίας στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αποτελεί ένα στίγμα για την γενικότερη Ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Στίγμα που θαμπώνει την λάμψη του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και υπονομεύει την δομή και την συνοχή του.

Οι Έλληνες σαν λαός έχουμε μια σχεδόν ερωτική σχέση με το παράλογο. Χαρακτηριστικό που ίσως να είναι ενσωματωμένο στα γονίδιά μας ή να εμπεριέχεται σε αυτό που οι λατίνοι ονομάζουν το «ταμπεραμέντο» μας.

Ακόμη και η κρίση που ζούμε σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από το αποτέλεσμα μιας μακριάς αλληλουχίας παράλογων συλλογικών (πολιτικών, συντεχνιακών), αλλά και ατομικών, επιλογών.

Η αδυναμία διατύπωσης των απαραίτητων πολιτικών για τον έλεγχο και την διαχείριση της επερχόμενης οικονομικής ολοκλήρωσης προς όφελος της ανθρωπότητας δημιουργεί μια διαρκώς ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το διακύβευμα της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας είναι η απώλεια μεγάλου μέρους του δημόσιου και κοινωνικού πλούτου και η δραματική, μέχρι εξαθλίωσης, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της χώρας τουλάχιστον για τα επόμενα εικοσιπέντε χρόνια.

Μήπως λοιπόν επικαλούμενοι τον προσφιλή μας παραλογισμό, καταφέρουμε να διατυπώσουμε μια εφικτή λύση για τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν σήμερα στην χώρα μας; Λύση που τελικά θα αποβεί προς όφελος της πλειοψηφίας των «ενάρετων» πολιτών αυτής της χώρας και εις βάρος των ισχυρών αλλά «διεφθαρμένων» μειοψηφιών που μας οδήγησαν στη σημερινή χαοτική κατάσταση;

Το πρώτο βήμα για μια «εξωφρενική» λύση θα ήταν η διακήρυξη από το Ελληνικό πολιτικό σύστημα της πρόθεσης της Ελλάδας να παρακάμψει τις ατελέσφορες πολιτικές της Ε.Ε. και να εξοφλήσει πλήρως το δημόσιο και ιδιωτικό εξωτερικό χρέος με ίδια μέσα. Πράξη που θα σημάνει προς την παγκόσμια κοινότητα την πρόθεση της χώρας να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της και να ανατάξει την οικονομία της.

Είναι δυνατόν η ανάληψη από το Ελληνικό κράτος ενός τόσο δυσβάσταχτου χρέους, ονομαστικού ύψους πάνω από 700 δις ευρώ, να μας βγει τελικά σε καλό;

Η απάντηση είναι καταφατική. Γιατί είναι η μόνη επιλογή που μπορεί μακροπρόθεσμα να ενισχύσει την θέση της χώρας στον πυρήνα των ανεπτυγμένων χωρών και να διασφαλίσει ένα δύσκολο μεν αλλά βατό και ελπιδοφόρο μέλλον για την Ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Γιατί είναι η μόνη επιλογή που μπορεί να προστατεύσει τις κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις του Έλληνα πολίτη από την απαξίωση και την εκποίηση προς όφελος συγκεκριμένων ημεδαπών και αλλοδαπών οικονομικών συμφερόντων.

Κάθε άλλη επιλογή οδηγεί μαθηματικά τη χώρα στο περιθώριο των διεθνών πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων και την καταδικάζει σε αφάνεια για πολλά από τα επόμενα χρόνια με δυσμενέστατες συνέπειες για τα γεωπολιτικά και στρατηγικά της συμφέροντα. Με απλά λόγια την οδηγεί, πέρα από την εξαθλίωση των κατοίκων της, στο να μετατραπεί στον αποδέκτη της όποιας μειωτικής πολιτικής των χωρών των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Το δεύτερο βήμα για μια «εξωφρενική» λύση θα ήταν η πρόταση από το Ελληνικό πολιτικό σύστημα και η αποδοχή από την Ελληνική κοινωνία ενός σαφούς και αποτελεσματικού οικονομικού σχεδίου που να παρέχει σε ένα τέτοιο εγχείρημα σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας.

Ο μοναδικός δρόμος για την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας περνάει από την ανασύσταση της παραγωγικής της υποδομής. Υποδομή που σκόπιμα αφέθηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια να απαξιωθεί και να διαλυθεί αντιμέτωπη με το «εύκολο» εμπορικό κέρδους του εισαγόμενου υπερκαταναλωτισμού. Για την ανασύσταση της οποίας δεν πάρθηκε ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες επειδή κάτι τέτοιο αντίκειται στα συμφέροντα συγκεκριμένων οικονομικών κύκλων του εσωτερικού και της Ε.Ε

Εννοείται βέβαια ότι η υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσης συνεπάγεται την έστω και μονομερή από την Ελλάδα άρση του Μνημονίου και την ακύρωση του τμήματος της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου που αφορά την χώρα μας.

Ας δούμε λοιπόν ποίες ενέργειες θα μπορούσαν να δρομολογήσουν μια τέτοια «εξωφρενική» λύση.

Α. Αναγνώριση και κεφαλαιοποίηση του συνόλου του υπάρχοντος δημόσιου χρέους, του εξωτερικού χρέους των Ελληνικών τραπεζών - επιχειρήσεων και των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου που τυχόν θα καταπέσουν. Αναστολή αποπληρωμής του χρέους αυτού και των σχετικών τόκων για διάστημα πέντε ετών, διάστημα το οποίο απαιτείται για την πλήρη αναδιάρθρωση του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας και της οικονομίας της. Ρητή (νομοθετική) δέσμευση του Ελληνικού κράτους ότι δεν θα προβεί σε κανένα εξωτερικό δανεισμό μέχρι την τελική εξόφληση του χρέους. Διατήρηση της παραμονής της χώρας στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη με την υπάρχουσα ιδιότητα του πλήρους μέλους υπό ειδικό καθεστώς περιορισμένων οικονομικών συναλλαγών για διάστημα δέκα ετών.

Η διαχείριση και εξόφληση του χρέους αυτού είναι εφικτή υπό τους εξής όρους :

1. Αναγνώριση ως πιστωτή του Ελληνικού Δημοσίου του κάτοχου οποιουδήποτε είδους δημόσιου ή τραπεζικού χρεογράφου κατά την ημερομηνία αναγγελίας. Διαχωρισμός του χρέους σε κατηγορίες και αναλογική κατανομή των οφειλών σε σαράντα πέντε ισόποσες ετήσιες δόσεις πληρωτέες μετά την πενταετή αναστολή. Το σύνολο του χρέους θα αντικατασταθεί υποχρεωτικά με νέα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Ο διαχωρισμός του χρέους θα περιλαμβάνει τις παρακάτω κατηγορίες :

• Τίτλοι - Ομόλογα εκδοθέντα σε αγορές του εξωτερικού εις χείρας μη κρατικών ή διακρατικών φορέων του εξωτερικού

• Ομόλογα εκδοθέντα στο εσωτερικό εις χείρας μη κρατικών ή διακρατικών φορέων του εξωτερικού

• Διακρατικά και τραπεζικά – επιχειρηματικά δάνεια και υποχρεώσεις

• Βραχυπρόθεσμοι Τίτλοι

• Υποχρεώσεις σε διεθνείς ή διακρατικούς οργανισμούς (ΕΚΤ, ΔΝΤ) οι οποίες απορρέουν είτε από δάνεια είτε από διακράτηση Ελληνικών ομολόγων

• Ομόλογα εκδοθέντα στο εσωτερικό εις χείρας φορέων του εσωτερικού (Ασφαλιστικά ταμεία, ιδιώτες)

• Καταπτώσεις εγγυήσεων

2. Καθορισμός ως σημείου αναφοράς των εφεξής μετρούμενων δημοσιονομικών μεγεθών, των αποτελεσμάτων της στατιστικής επεξεργασίας των στοιχείων της Ελληνικής οικονομίας όπως αυτά θα καταγραφούν στο τέλος της τρέχουσας χρήσης.

3. Καταβολή μετά την πάροδο της πενταετίας τόκων για το σύνολο του χρέους με βάση ένα ετήσια κυμαινόμενο επιτόκιο σε συνάρτηση με το μέσο ετήσιο επιτόκιο της ΕΚΤ προσαυξημένο κατά 0,50% έως 1,5% ανάλογα με το ύψος του ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης. Η επιλογή αυτή διασφαλίζει ότι το ετήσιο συνολικό κόστος εξυπηρέτησης του εξωτερικού δημόσιου χρέους, κεφαλαίου και τόκων, δεν θα υπερβεί ποτέ το 7,5% του ΑΕΠ σε τιμές 2011.

4. Αναστολή των κάθε είδους κεφαλαιακών απολήψεων και αποδόσεων από και προς την Ε.Ε. (με μόνη εξαίρεση το ΦΠΑ ενδοκοινοτικών αποκτήσεων) για όσο χρονικό διάστημα ισχύει το καθεστώς περιορισμένων συναλλαγών.

5. Υποχρεωτική τήρηση, μέσω των μηχανισμών της ΤτΕ, διαρκώς πλεονασματικού ισοζυγίου πληρωμών ώστε να διασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι για την κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών όπως η διατροφή, η υγεία, οι συγκοινωνίες, οι επικοινωνίες και η λειτουργία των παραγωγικών διαδικασιών.

Β. Αναγκαστική επανακεφαλαιοποίηση του συνόλου του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος με συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό τους κεφάλαιο και δεκαετή άρση της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων προς το εξωτερικό για λόγους εθνικού συμφέροντος, με εξαίρεση τα κέρδη από επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν κατά την διάρκεια της περιόδου αναστολής. Αναμόρφωση των διαδικασιών ελέγχου της διακίνησης κεφαλαίων στα πλαίσια των σχετικών διατάξεων της Ε.Ε. μετά την παρέλευση της δεκαετίας.

Η αντιμετώπιση των αναταράξεων που θα δημιουργηθούν στο τραπεζικό σύστημα είναι δυνατή με την λήψη των παρακάτω μέτρων :

1. Περιορισμός της νομισματικής κυκλοφορίας στο εσωτερικό της χώρας στο 8,3% του ΑΕΠ (18,9 δις το 2012). Το προερχόμενο από το εξωτερικό συνάλλαγμα (εξαγωγές, τουρισμός, ναυτιλία κτλ) θα παρακολουθείται σε χωριστούς λογαριασμούς και θα χρησιμοποιείται πρωταρχικά για την συνέχιση της εξυπηρέτησης των δραστηριοτήτων αυτών. Τυχόν ετήσια πλεονάσματα θα αποθεματοποιούνται και θα διατίθενται ανάλογα με τις ανάγκες του ισοζυγίου πληρωμών μετά από απόφαση της βουλής με πλειοψηφία δύο τρίτων.

2. Διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος εγγυήσεων των ιδιωτικών καταθέσεων με ταυτόχρονο περιορισμό των αναλήψεων μετρητών από φυσικά ή νομικά πρόσωπα στα 350 € ανά εβδομάδα. Καμία επιβολή περιορισμών στην διακίνηση κεφαλαίων μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών του εσωτερικού. Οποιαδήποτε εμπορική πράξη ή οικονομική συναλλαγή αξίας μεγαλύτερης των 50 € θα πραγματοποιείται μόνο μέσω τραπεζικών λογαριασμών ή με την χρήση πλαστικού χρήματος.

3. Απαγόρευση της χρήσης πιστωτικών καρτών για αγορές από το εξωτερικό ή πραγματοποίησης δαπανών στο εξωτερικό. Επιβολή ορίου δαπανών για ταξίδια στο εξωτερικό. Το όριο θα καθορίζεται ανάλογα με τα διαθέσιμα της χώρας και την κατάσταση του ισοζυγίου πληρωμών.

4. Μετατροπή του 85% του εισερχόμενου τουριστικού συναλλάγματος σε πλαστικό χρήμα στα σημεία εισόδου με επιστροφή του αδιάθετου υπολοίπου κατά την έξοδο από την χώρα.

5. Καταβολή οποιασδήποτε οφειλής προς το Ελληνικό Δημόσιο, ανεξαρτήτως ποσού, μόνο μέσω των τραπεζών με μεταφορά από λογαριασμό του οφειλέτη προς τους λογαριασμούς του Ελληνικού Δημοσίου με επίδειξη της σχετικής ειδοποίησης. Το ίδιο θα ισχύει για τις πληρωμές σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, δημόσιες ή ιδιωτικές.

6. Καταβολή κάθε μορφής μισθολογικών αμοιβών υποχρεωτικά σε τραπεζικούς λογαριασμούς των απασχολουμένων, ανεξάρτητα από την μορφή της απασχόλησης και με βάση καταστάσεις μισθοδοσίας θεωρημένες από τις κατά τόπους εφορίες. Προϋπόθεση για την καταβολή των αμοιβών η βεβαίωση εξόφλησης ή τακτοποίησης των σχετικών ασφαλιστικών εισφορών του προηγούμενου μήνα.

7. Υποβολή του συνόλου των συναλλαγών των επιχειρήσεων της χώρας που αφορούν προμήθειες από το εξωτερικό σε διαδικασίες προέγκρισης από την ΤτΕ σε συνάρτηση με την κατάσταση του ισοζυγίου πληρωμών, την πραγματική (βεβαιούμενη) αξία των αγαθών και την σκοπιμότητα της συναλλαγής.

8. Το σύνολο των καταθέσεων άνω των 150.000 € θα υποβληθεί σε έλεγχο για την νομιμότητα απόκτησης και την καταβολή των αναλογούντων φόρων στα εισοδήματα ή τις πράξεις που τροφοδότησαν τις καταθέσεις αυτές. Οποιαδήποτε αδυναμία βεβαίωσης της νόμιμης κτήσης ή ελλιπούς φορολογικής τεκμηρίωσης θα συνεπάγεται την άμεση παρακράτηση των αντιστοίχων ποσών. Τυχόν προσφυγές στην δικαιοσύνη για την ακύρωση των σχετικών διοικητικών πράξεων δεν θα έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα, ενώ η δικαίωση του ενάγοντος από τα αρμόδια δικαστήρια θα συνεπάγεται την άμεση και έντοκη επιστροφή των επιδικασθέντων ποσών. Η όλη διαδικασία δεν θα επιτρέπεται να διαρκεί περισσότερο από δεκαοκτώ μήνες.

9. Το σύνολο των προθεσμιακών καταθέσεων στις Ελληνικές τράπεζες θα δεσμευτεί υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου για την κάλυψη των λειτουργικών του αναγκών. Οι αποδόσεις των καταθέσεων θα περικοπούν κατά 50% και θα καταβάλλονται κατά την λήξη της δεσμευτικής περιόδου. Η καταβολή θα γίνεται μετά από έλεγχο της νόμιμης απόκτησης των κεφαλαίων αυτών και της φορολογικής ειλικρίνειας των κατόχων τους από το ΣΔΟΕ εντός εξαμήνου από την λήξη τους, έντοκα ή με παρακράτηση του κόστους των όποιων παραβάσεων προκύψουν. Τυχόν καθυστερήσεις ολοκλήρωσης των ελέγχων αυτών πέραν του εξαμήνου θα υπόκεινται σε τόκους υπερημερίας εις βάρος του δημοσίου.

10. Εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου όλων των Ελληνικών τραπεζών, αποκατάσταση της κεφαλαιακής επάρκειας, διερεύνηση όλων των μη υπηρετούμενων δανειακών συμβάσεων, αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης των φορέων των συμβάσεων αυτών και αναγκαστική εκκαθάριση όσων από αυτές δεν είναι υπηρετήσιμες. Η διαδικασία εκκαθάρισης θα πρέπει να ολοκληρωθεί σε διάστημα δύο ετών.

11. Επιβολή ενός ενιαίου συστήματος διαχείρισης στο σύνολο των τραπεζών που δραστηριοποιούνται στην χώρα, σύστημα στο οποίο η ΤτΕ και οι μηχανισμοί ελέγχου του Υπουργείου Οικονομικών θα έχουν διαρκή και άμεση πρόσβαση για την υλοποίηση των απαραίτητων ελεγκτικών διαδικασιών.

12. Πλήρη επανιδιωτικοποίηση του συνόλου του Τραπεζικού τομέα μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών εξυγίανσης με εξαίρεση την Εθνική Τράπεζα. Η διαδικασία αυτή θα υλοποιηθεί μέσω του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου στο οποίο και θα μεταβιβαστούν οι μετοχές που θα προέλθουν από την διαδικασία επανακεφαλαιοποίησης. Το κέρδος από την διαδικασία αυτή θα διατεθεί αποκλειστικά για την εξόφληση του δημόσιου χρέους.

2. Καθορισμός ως σημείου αναφοράς των εφεξής μετρούμενων δημοσιονομικών μεγεθών, των αποτελεσμάτων της στατιστικής επεξεργασίας των στοιχείων της Ελληνικής οικονομίας όπως αυτά θα καταγραφούν στο τέλος της τρέχουσας χρήσης.

Γ. Αναστολή της λειτουργίας του Χρηματιστηρίου Αθηνών για εθνικούς λόγους. Μόνιμη διακοπή λειτουργίας της αγοράς παραγώγων, ακύρωση κοινή συναινέσει των εκκρεμών συμβολαίων, και διευθέτηση των όποιων οικονομικών διαφορών προκύψουν από την ακύρωση των συμβολαίων αυτών από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Η πλήρης εξυγίανση του Χρηματιστηρίου μπορεί να ολοκληρωθεί σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους με την λήψη των παρακάτω μέτρων :

1. Πλήρης λογιστικός έλεγχος από ανεξάρτητη αρχή με συμμετοχή της Ε.Ε. των πέντε τελευταίων χρήσεων όλων των εισηγμένων εταιριών, καταλογισμός και εξόφληση των τυχόν παραβάσεων που θα προκύψουν είτε με μετρητά, είτε με συμμετοχή του δημοσίου στην μετοχική σύνθεση των εταιριών, εφόσον κριθούν βιώσιμες. Σε αντίθετη περίπτωση αναγκαστική λύση και εκκαθάριση των εταιριών αυτών με κατά προτεραιότητα μεταβίβαση ισότιμου με τις πιθανές προς το δημόσιο οφειλές τμήματος του ενεργητικού τους προς αυτό.

2. Αποτίμηση από ανεξάρτητη αρχή με συμμετοχή της Ε.Ε. της καθαρής θέσης όλων των εισηγμένων εταιριών μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου. Διαγραφή όσων δεν πληρούν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στις χρηματιστηριακές αγορές. Αναπροσαρμογή των χρηματιστηριακών τιμών των μετοχών με βάση την αποτίμηση αυτή.

3. Πλήρης κεφαλαιουχικός, λογιστικός και διαχειριστικός έλεγχος όσων εταιριών έχουν δικαίωμα άσκησης χρηματιστηριακών πράξεων. Αναγκαστική λύση και εκκαθάριση όσων από αυτές δεν πληρούν τα κριτήρια φερεγγυότητας.

4. Πλήρης κεφαλαιουχικός, λογιστικός και διαχειριστικός έλεγχος των εταιριών ιδιωτικής ασφάλισης. Αναγκαστική λύση και εκκαθάριση όσων από αυτές δεν πληρούν τα κριτήρια βιωσιμότητας.

5. Επανέναρξη της λειτουργίας του χρηματιστηρίου με επαναφορά του συνόλου των δεικτών στο σημείο αναφοράς (100), μόνιμη απαγόρευση του short selling, επιβολή οροφής 20% στην διακύμανση των τιμών των μετοχών σε σχέση με την καθαρή θέση των εταιριών και ένταση του ελέγχου των πράξεων σε ημερήσια βάση.

6. Το προϊόν της ρευστοποίησης των θέσεων των επενδυτών του εξωτερικού στο Ελληνικό χρηματιστήριο θα τοποθετείται σε ειδικό λογαριασμό της ΤτΕ και θα αποδίδεται σύμφωνα με τους περιορισμούς που ισχύουν για το ισοζύγιο πληρωμών.

Δ. Αναμόρφωση και επέκταση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με έμφαση σε διαδικασίες σύμπραξης δημοσίου – ιδιωτών (joint ventures) όπου αυτό είναι δυνατό. Αναδρομολόγηση του 35% του προϊόντος του προγράμματος για την υλοποίηση επενδύσεων αναγκαίων για την οικονομική ανάκαμψη. Διακράτηση του υπόλοιπου 65% για την διασφάλιση της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους.

Η αναμόρφωση του προγράμματος αυτού μέσω της επέκτασης των λειτουργιών του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου θα μεγιστοποιήσει την απόδοση της δημόσιας περιουσίας με την εφαρμογή των παρακάτω πρόσθετων μέτρων :

1. Αναστολή των διαδικασιών ρευστοποίησης των ήδη υπαρχόντων στο Ταμείο περιουσιακών στοιχείων μέχρι την ολοκλήρωση της εξυγίανσης του Χρηματιστηρίου.

2. Σταδιακή, εντός δύο ετών, μεταβίβαση στην κατοχή του Ταμείου του συνόλου της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου.

3. Βελτιστοποίηση της εμπορευσιμότητας ή της αποδοτικότητας των περιουσιακών στοιχείων με υλοποίηση περιορισμένης έκτασης επενδύσεων συγκεκριμένης στόχευσης.

4. Σύναψη ενυπόθηκου δανείου, μετά την ολοκλήρωση της μεταβίβασης, αξίας ίσης με το 30% της τότε εκτιμητέας αξίας της περιουσίας του, διάρκειας 20 ετών με τριετή περίοδο χάρητος. Η εξόφληση του δανείου θα γίνει από το προϊόν της αξιοποίησης. Το προϊόν του δανείου θα αποθεματοποιηθεί αποκλειστικά για την ασφαλή εξυπηρέτηση του χρέους μετά την περίοδο αναστολής ή την προαγορά τμήματος του χρέους αυτού.

Οι παραπάνω ενέργειες είναι επαρκείς και ικανές να δώσουν στην χώρα το χρονικό περιθώριο που χρειάζεται για την πλήρη και ριζική αναδιάρθρωση της δομής και του τρόπου λειτουργίας και των τριών εξουσιών που διαχειρίζονται τις τύχες της. Είναι επίσης επαρκείς για να χρηματοδοτήσουν την ανασύσταση του παραγωγικού ιστού και την είσοδο της χώρας σε μια διαρκή και ελεγχόμενη φάση ανάπτυξης.

Αυτό που χρειάζεται για να επιτευχθεί μια τέτοιας μορφής «εξωφρενική» λύση είναι η πραγματική πολιτική βούληση της Ελληνικής κοινωνίας να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές και η ανάδειξη ενός πολιτικού φορέα που να είναι σε θέση να υλοποιήσει στο ακέραιο την βούληση αυτή.